«نسرین عبدشیخی» متولد ۱۳۶۸ است و از ۱۲ سالگی به طور خودآموخته نقاشی و کاریکاتور را آغاز و در سال ۱۳۸۴ اولین نمایشگاه کاریکاتور خود را برگزار کرد. این هنرمند شیرازی تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی رشته نقاشی به اتمام رساند و فعالیت جدی خود را در عرصه کاریکاتور ادامه داد. او بیش از ۴۰ مقام ملی و بین المللی کسب کرده است و سابقه برگزاری نمایشگاه های متعدد انفرادی و گروهی را در کارنامه درخشان خود دارد.
کسب عنوان بهترین کاریکاتور سال ۲۰۱۲ از کشور چین، تنها نماینده آسیا در همایش بین المللی کاریکاتور اتریش، دریافت جایزه ویژه هیات داوران ایتالیا در سال ۲۰۱۲ و مسابقات کنفسیوس در چین و کسب جوایز متعدد دیگر از کشورهای کلمبیا، برزیل بلژیک و پرتغال از مهم ترین افتخارات این هنرمند جوان به شمار می رود. وی همچنین کتاب «چهره های کاغذی» را در دست چاپ دارد که به زودی به بازار نشر عرضه می شود.
شیخی به تازگی در هشتمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر به عنوان نفر برگزیده بخش کاریکاتور انتخاب شده است. به همین بهانه با او گفت و گو کرده ایم.
در مورد سبک کاری و سوژه های آثار خود توضیح دهید.
در چند سال اخیر بیشتر کاریکاتورهای من به صورت کولاژ و تلفیقی از هنرهای مختلف بوده است و از هنرهای دیگری چون نقاشی، تصویرسازی، انیمیشن و گرافیک در خلق آثارم استفاده می کنم. بیشتر سوژه های من را مشاهیر ادب، هنر و سیاست ایران و جهان تشکیل داده اند زیرا تاثیرگذاری مشاهیر در تاریخ بشریت همیشه مقوله مهمی برای انسان ها بوده است.
پس آثار اخیر شما در زمره هنرهای تلفیقی قرار می گیرد؟
بله، تنها در ابزار خلق اثر بلکه در ایده پردازی هم از هنرهای مختلفی چون سینما، نقاشی و موسیقی الهام می گیرم و پس از سال ها و ارائه کارهای مختلف، سبک شخصی خود را پیدا کرده ام و آن را دنبال می کنم.
نحوه انتخاب و رویکرد امسال جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر چگونه بود؟
رویکرد امسال جشنواره ارائه هنر خلاقانه بود و به آثاری اهمیت می داد که با تلفیق و خلاقیت منجر به تولید آثار هنری جدیدی شده باشند. ۲ سال پیش من در کنار بزرگان کاریکاتور ایران افتخار داوری جشنواره را داشتم اما داوری امسال به گونه ای بود که استادان رشته های مختلف هنری همگی رو کارها نظر می دادند. در نهایت با وجود حضور بیش از ۵ هزار هنرمند تنها ۲۲ نفر به عنوان برگزیده انتخاب شدند که توانستم تنها برگزیده بخش کاریکاتور باشم.
در مورد آثاری که در این جشنواره ارائه کردید هم توضیح دهید.
موضوع کارهای من چهره ۲ هنرمند و یک سیاستمدار بود که با استفاده از تلفیق نقاشی، خوشنویسی و کاریکاتور چهره را ترسیم کردم.
چرا کاریکاتور بین اقشار مختلف جامعه طرفدار دارد؟
کاریکاتور یکی از تاثیرگذارترین هنرهای قرن ۲۱ است زیرا به راحتی می تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند. در حالی که در زندگی پرشتاب امروز مردم کمتر وقت و حوصله خواندن مطالب طولانی را دارند، به راحتی و در کمترین زمان ممکن با مخاطبان از هر قشر و تحصیلاتی ارتباط برقرار می کند و به آنها آگاهی می دهد و به فکر وادارشان می کند.
هنرمندی که می خواهد در این رشته به موفقیت برسد چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
باید عاشق کارش باشد و از آموختن و تجربه کردن خسته نشود. مهم ترین نکته این است که مطالعه زیادی داشته باشد و علاوه بر آگاهی از فن و تکنیک با مردم جامعه و اتفاقات و مشکلات آنها آشنا باشد. جمله ای هست که می گوید: «یک کاریکاتور خوب لبخندت را نشانه می گیرد، اما به فکرت شلیک می کند.» بنابراین محتوای اثر خلق شده بسیار مهم است و بدون شناخت صحیح موضوع شکل نمی گیرد. من هیچگاه بدون شناخت کافی از موضوع دست به خلق کاریکاتور نمی زنم. برای کشیدن کاریکاتور چهره هر مورد آن شخص و زندگی و آثارش مطالعه می کنم. به یاد می آورم برای کشیدن چهره «ساموئل بکت» نمایش نویس ایرلندی مدت ها نمایشنامه های او را مطالعه کردم تا به درک درستی از شخصیت او برسم.
در دوره فعالیت خود با مشکلاتی هم روبرو بوده اید؟
بله! به اندازه ای که کشورها و جشنواره های دیگر از آثارم استقبال و حمایت کردند اینجا کسی پیگیری نکرد. با دیدن چنین رفتارهایی بسیار مایوس شدم و حدود ۲ سال هیچ کاری نکردم تا این که یک روز به طور اتفاقی یکی از استادان کارهای من را دید و گفت «تو تا حالا کجا بودی؟» من از این حرف وی خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و همین تشویق ساده موجب شد دوباره به فعالیت بپردازم. در واقع کشورهای دیگر من را به ایران معرفی کردند و حالا بعد از سال ها کسب جایزه و افتخار بین المللی، چند ماه پیش از طرف حوزه هنری به عنوان مدیر خانه کاریکاتور شیراز انتخاب شدم.
وضعیت هنر کاریکاتور و تصویرسازی در فارس را چگونه ارزیابی می کنید؟
هنرمندان بسیار خوبی در فارس داریم و شیراز ظرفیت های فراوانی در تصویرسازی و کاریکاتور دارد اما متاسفانه فرایند رو به رشد و گروهی وجود ندارد. انگار همه پنهان هستند. رسانه ها ضعیف عمل می کنند و در معرفی هنرمندان جوان کوتاهی می کنند. به آنها بها نمی دهند در نتیجه مردم با هنرمندان آشنا نمی شوند.
برای دیدن گالری آثار این هنرمند
اینجا را کلیک کنید.