گاریف بازیروف در سال ۱۹۴۴ در الژیر به دنیا آمد.
بازیروف در دهه ۱۹۶۰ در دبیرستان (ام اس کی اچ اس اچ) که تحت حمایت موسسه سوریکوف بود تحصیل کرد و سپس در رشته هنر در انستیتو فیلم سازی و سینما (وی جی ای کی) ادامه تحصیل داد.
پروژه فارغ التحصیلی او از مجموعه تصاویر استاد بولگاکوف و مارگریتا بود که اکنون برای خواندن در مدارس اجباری شده است. اما در آن زمان در برنامه های درسی برخی مدارس تدریس می شد.
یکی از اولین نمایشگاه های او در سال ۱۹۷۰ در دفتر چاپ و نشر مجله یونوست (جوانان) که یکی از مکان های زیبای آن دوره بود برگزار شد. مردم بسیاری که او را به عنوان تصویرگر مجله خیمیا ایزیزن (شیمی و زندگی) می شناختند به دیدن این نمایشگاه رفته بودند. این مجله در آن زمان نوعی دیدگاه لیبرالیستی را رواج می داد که با تفکرات گورباچف همخوانی داشت.
بازیروف در بسیاری از هنرها از جمله چاپ گرافیکی (حکاکی و لیتوگرافی) و طراحی با مداد و جوهر فعالیت داشت اما به طراحی علاقه بیشتری داشت. او با روش های حروف و نشانه، کلاژ و مجسمه سازی های انتزاعی اش بینندگان آثارش را متعجب می کرد.
برخی آثار او با عناوین: "مناظر ممنوعه" ، " شهرنشینان و روستاها" ، " فضا" ، "گوشه و کنار" ، " تابستان طولانی" ، "زیر بار" ، " کهنه" ، " نظرها" منتشر شدند.
او چنین نوشته است: "من در باره چیزهایی طراحی می کشم که شخصا برایم جالب توجه هستند. آن چه واقعا مرا به هیجان می آورد. مانند شاعران ذن بودایی و هنرمندانی که در سن چهل سالگی پس از رسیدن به تغییر و شروع اوج حرفه ای خود نام شان را تغییر می دهند."
وی هرگز زمان را با موفقیت ها و نشان های افتخارش اعلام نکرده است. اما همواره از سری به سری آثار، از پروژه به پروژه ، از هنر فیگوراتیو به هنر انتزاعی، از کار با سه پایه تا مجسمه سازی، از زندگی تا هنر پس از زندگی دیگر به پیش رفته است.
گاریف بازیروف یک روز قبل از شصتمین سال تولدش از دنیا رفت. آرشیو آثار او پروژه های ناتمام بسیاری را نشان می دهد. مرگ همیشه غیر منتظره است اما ما آن را متعلق به دیگران می دانیم.
