پائولو دالپونته در سال 1958 در لوماسو به دنیا آمد. وی از انستیتو هنر ترنتو ایتالیا فارغالتحصیل شد. وی از سال 1973 به عنوان نقاش کار می کند و از سال 1985 تکنیک خاص خود را استفاده میکند. او از مداد برای طراحی موضوعات سورآلیستی استفاده می کند. وی همزمان شروع به کشیدن کارتون کرد و در حال حاضر کارتونیست، طراح و گرافیست است.
اولین کارتون طنز شما چه بود؟
اولین کارتونم را در سال 1989 درباره «پول» کشیدم. موضوع آن «مذهب جدید» بود.
کار حرفها ی تان را از چه زمانی شروع کردید؟
کار حرفهای ام را به عنوان طراح از سال 2007 شروع کردم زمانی که کاری برای طرای پوستر با مداد روی B&W به من پیشنهاد شد.
اولین جایزه تان چه بود؟
اولین جایزه ام را در سال 1991 در بیوگراد برنده شدم.
آخرین جایزه تان چه بود؟
آخرین جایزه ام را در اولنس بلژیک برنده شدم.
چگونه ایده یابی می کنید؟
ایده های تازه از تجربه ها، بیوگرافی زنگی ام و خاطرات بسیاری که در طول سال ها داشتم به ذهنم می رسند.
عقیده شما درباره شباهت های ناگزیر چیست؟
به نظر من کارتونیست باید با سمبل کار کند (سبک کاری من این است) به همین دلیل شباهت میان آثار کارتونیست ها ممکن است وجود داشته باشد. البته برای من چندان جدی نیست. اگر کارتونیستی از ایده هنرمند دیگر استفاده کند خودش می داند که این ایده شخصی اش نیست!
برای خلق یک اثر چه زمانی را صرف می کند؟
من روی کاغذ A4 طراحی می کنم و اغلب با مداد این کار را انجام می دهم که یک یا دو روز را صرف آن می کنم.
ابزار و تکنیک کاری شما چیست؟
اغلب از مداد و گاهی از پاستل یا رنگ آکریلیک استفاده می کنم.
از چه نرم افزاری استفاده می کنید؟
برای طرای از هیچ نرم افزاری استفاده نمی کنم فقط آن را دستی می کشم!از کامپیوتر فقط برای اسکن و آرشیو کردن استفاده می کنم.
پیشنهاد شما به همکارانتان چیست؟
به همکارانم می گویم «از طراحی گرافیکی با کامپیوتر اجتناب کنید تا کارتان بیش از حد بی احساس نباشد.»
عقیده شما درباره وضعیت کارتون در دنیا چیست؟
کارتون ها برای آزادی و عدالت هستند. وقتی آزادی یا عالت وجود نداشته باشد کارتون نیز وجود ندارد. به عقیده من امروز کارتون مفهوم بسیار عظیمی در جهان دارد.
تاکنون کارتونی برایتان دردسرساز شده است؟
نه هرگز مشکلی با کارتون هایم نداشتم. شاید بدین دلیل که هرگز مستقیم از شخص خاصی انتقاد نمی کنم و اغلب کارتون هایم درباره موضوعات جهانی و رفتار عمومی مردم است.
تاکنون فی البداهه کارتون کشیده اید؟
کمی طول می کشد تا کارتون هایم تبدیل به طراحی شوند.
تاکنون داور مسابقه کارتون بودید؟
بله در ایتالیا ، در ایران و چند کشور دیگر داوری کرده ام.
نظرتان درباره کاریکاتور چیست؟
تا بحال کاریکاتور نکشیده ام (در کشور من کاریکاتور به معنای طراحی چهره است، اما در اروپای شرقی معنای کارتون به طور کلی می دهد.)
و تاکنون با هنرمند دیگری همکاری داشتید؟
نه من همیشه تنها کار می کنم. فقط در نمایشگاه های گروهی شرکت می کنم اما آثارم را شخصا می کشم.
عقیده شما درباره سایت ایران کارتون چیست؟
ایران کارتون سایت بسیار سودمندی است و برای علاقمندان به کارتون و کاریکاتور مرجعی عالی است که کارتونیست های سراسر جهان را به هم ارتباط می دهد.
اگر بار دیگر متولد شوید چه حرفه ای را انتخاب می کنید؟
زندگی دوباره ... اگر ممکن باشد دوست دارم یک گربه باشم.
مرز میان کارتون و کاریکاتور را چه می دانید؟
نمی دانم، بدین دلیل که هرگز کاریکاتور (چهره) نکشیده ام.
آخرین نمایشگاهتان چه زمانی بود؟
آخرین نمایشگاه شخصی ام در ترنتو، ایتالیا و آخرین نمایشگاه دیجیتالی ام در سورگوت، صربستان برگزار کردم.
توصیف شما از کارتون چیست؟
کارتون زبانی جهانی برای تمام مردم دنیاست. می تواند حسن طنز رار روح بیننده ایجاد کند.
فکر می کنید با کشیدن کارتون و کاریکاتور می تواند درآم کافی کسب کرد؟
کسب درآمد کافی بستگی به کشور و شانس هنرمند دارد.
هنرمند مورد علاقه شما به جز دنیای کارتون چه کسی است؟
رنه ماگریت، هنرمند بلژیکی را بهترین هنرمند می دانم.
آخرین کتابی که خواندید چه بود؟
آخرین کتابی که خواندم «مخلوق آرز» اثر آندریا کامیلری نویسنده مشهور ایتالیایی بود.
به نظر شما طنز غیرقابل یادگیری است؟
بهتر است طنز را به بهترین شیوه زندگی و برای درک بهتر شرایط دیگران یاد بگریم. طنز سیاه مانند غذای شور است که گاهی لازم است به غذای بی نمک انسان ها کمی نمک اضافه کنیم.
به نظر شما بهترین هنرمند طنز سیاه چه کسی است؟
به نظر من رولاند توپور بهترین هنرمند طنز سیاه است.
