ایران کارتون:
اصولا در مقوله هنر، نمیتوان دستورالعمل های منظمی برای آموزش ارائه داد. در طراحی آدمی، هنرمندان هیچ گاه اجزای اندام را به صورت تکی و جدا از هم طراحی نمی کنند. یعنی آن ها اول سر، بعد تنه و سپس بازوان، دستها و پاها را ترسیم نمی کنند. پس چه شما نقاشی را برای خود و چه برای به نمایش گذاشتن آن بکشید، در هر صورت شما با کشیدن تمامی تصویر آغاز می کنید و نشان می دهید که جایگاه عناصر اصلی در نقاشی کجایند و چگونه با دیگر اجزا ارتباط برقرار می سازند.
معمول ترین وسیله در ترسیم اندام استفاده از آدمک طراحی است. در شکل 1 چهار نوع مختلف از این گونه آدمک ها وجود دارند. این آدمک ها هر کدام برای کاراکترهای مشخص مورد استفاده قرار می گیرند که این امر م تواند در طراحی درست اندام بسیار موثر واقع شود.
در مورد بهره گیری از آن ها نخستین کاری که باید کرد این است که معین کنیم سرها کجا باید قرار گیرند. سپس باید اجزای دیگر را به تناسب در جای خود قرار دهیم. این امر که پاها نسبت به سر کجا قرار گیرند و این که تناسب تقریبی بین بازوان و ساق ها چگونه باشد (شکل 1) را میتوان از اولین تلاش ها برای طراحی آناتومی آدمی دانست. در این گونه طرح ها باید موقعیت عمومی اندام ها را با مداد معمولی به نرمی طراحی کنید و سپس اجزای دیگر بدن را بر مبنای طرح اولیه ترسیم نمایید. بنابراین شروع کار باید مانند شکل 2 باشد، بجز آنکه خطوط مدادی شما خیلی کمرنگتر از آن خواهد بود.
