1394 / 5 / 23 نگاهی به کارتون های مطبوعاتی علی جهانشاهی

على جهانشاهى متولد ۱۳۴۴ تهران و فارغ التحصیل رشته طراحی صنعتی از دانشگاه تهران و دیپلم نرم افزارهای تری دی از ونکوور سنترال کالج ونکوور کاناداست. او به مدت بیست سال است که در زمینه کارتون و تصویرسازى فعال است و در این مدت با مجلات و روزنامه‌های متعددی از جمله: همشهری، سروش، داستان، صبح امروز ، جام‌جم و کیهان کاریکاتور، آفتابگردان، مجله شهر و برخی مطبوعات در ونکوور کانادا همکاری داشته است. وی در سال ۱۳۹۰ مسئول بخش تصویرسازی گروه مجلات همشهری بوده و در حال حاضر مسئول بخش کاریکاتور روزنامه شرق است.
پست امروز، اختصاص دارد به مجموعه‌اى از پروژه‌هاى کارتون مطبوعاتى على جهانشاهى که می‌توان آنها را به نوعى تصویرگرى هم دانست. این مجموعه، گزیده‌اى از بسیارى از متن‌هاى منتشر شده در مطبوعات، به تنهایى براى مخاطب جذاب نیستند مگراینکه توسط مدیاهاى دیگرى از هنر حمایت شوند. تصویرسازى وکارتون‌هاى مطبوعاتى در حمایت از متن و کمک به پیشبرد درک خوانندگان، نقشى محورى دارند و بدون حضور آنان خانه مطبوعات، سرد و بى‌روح خواهد شد. بدون شک همان طورکه یک محتواى مطبوعاتى، قوانین خود را مى‌طلبد؛ یک تصویرسازى و کارتون مطبوعاتى هم باید در چارچوبی ژورنالیستى ارائه شود. چارچوبى که باید در آن واحد، سرعت ارتباط با مخاطب، درخدمت محتوا بودن و انتخاب تکنیکی مناسب با کیفیت چاپ را در نظر گرفت.بسیارى از متن‌هاى منتشر شده در مطبوعات، به تنهایى براى مخاطب جذاب نیستند مگراینکه توسط مدیاهاى دیگرى از هنر حمایت شوند. تصویرسازى وکارتون‌هاى مطبوعاتى در حمایت از متن و کمک به پیشبرد درک خوانندگان، نقشى محورى دارند و بدون حضور آنان خانه مطبوعات، سرد و بى‌روح خواهد شد. بدون شک همان طورکه یک محتواى مطبوعاتى، قوانین خود را مى‌طلبد؛ یک تصویرسازى و کارتون مطبوعاتى هم باید در چارچوبی ژورنالیستى ارائه شود. چارچوبى که باید در آن واحد، سرعت ارتباط با مخاطب، درخدمت محتوا بودن و انتخاب تکنیکی مناسب با کیفیت چاپ را در نظر گرفت.یک‌سال کار براى روزنامه است که به گفته‌ی خود طراح، تلاش شده است که در این دوره به معیارهاى ژورنالیستى نزدیک‌تر شود. على مى گوید: «در طراحى و اجراى این طرح‌ها تا جای ممکن سعى کردم ذهن خواننده روزنامه را معطوف به خبر کنم و از برداشت‌هاى جانبى دورى کنم؛ چون بعضى از برداشت‌ها مى‌تواند روزنامه را در وضعیت خطرناکى قراردهد.» او مى‌گوید: «از نظر فرم هم سعى کردم به خط و ارزش‌هاى خطى اولویت ببخشم و تاجایى که ممکن بود از رنگ دور شدم.»